Νικολούδης

Επώνυμο οικογένειας αγωνιστών από τους Λάκκους Κυδωνίας της Κρήτης της οποίας τα μέλη έδρασαν κατά τη διάρκεια και μετά την επανάσταση του 1821. 1. Γεώργιος. Αρχικά πήρε μέρος στον Αγώνα ως οπλίτης του σώματος του Σαρηδαντώνη και διακρίθηκε στα Καμπιά Κυδωνίας. Αργότερα αναγνωρίστηκε ως καπετάνιος και πολέμησε σε όλες τις επιχειρήσεις έως το 1830, οπότε πήρε μέρος στην επιτροπή στην οποία ο ναύαρχος Δεριγνί ανακοίνωσε την απόφαση των Δυνάμεων, για την υποταγή της Κρήτης στον Σουλτάνο. 2. Ιωάννης. Αδελφός του προηγούμενου. Πήρε μέρος σχεδόν σε όλες τις επιχειρήσεις του Αγώνα, στο πλευρό του αδελφού του. 3. Νικόλαος. Γιος του προηγούμενου. Γεννήθηκε το 1836. Ακολούθησε το στρατιωτικό επάγγελμα. Το 1858 πήρε μέρος στην επανάσταση του Μαυρογένη. Εκλέχτηκε πληρεξούσιος Κυδωνίας στην επαναστατική συνέλευση των Μπουτσουναριών και, αργότερα, διατέλεσε μέλος της τοπικής κυβέρνησης. Πήρε επίσης ενεργό μέρος στον απελευθερωτικό αγώνα της Κρήτης, στην περιοχή του Ηρακλείου - του oποίου διορίστηκε φρούραρχος υπό τις διαταγές του Μιχ. Κόρακα. Πολέμησε στα Χανιά με την ιδιότητα του υπαρχηγού Κυδωνίας υπό τις διαταγές του συγγενή του Χατζημιχάλη. Αγωνίστηκε και σε πολλές άλλες περιοχές από το 1866 έως το τέλος του 1868, οπότε καταπνίγηκε η επανάσταση και αναγκάστηκε, μαζί με τους άλλους αρχηγούς, να παραδοθεί στον τουρκικό στρατό που στάθμευε στην περιοχή της Μπουρμαδοκεφάλας. Αργότερα πήγε στην Αθήνα όπου έμεινε έως το 1878, οπότε, μαζί με άλλους πατριώτες, οργάνωσε νέα επανάσταση και κατέβηκε στην Κρήτη, όπου εξελέγη υπαρχηγός Κυδωνίας. Μετά τη σύμβαση της Χαλέπας ξαναγύρισε στην Αθήνα, από όπου πήγε και πάλι στην Κρήτη με τον στρατό κατοχής (1897) και διορίστηκε από τον Τ. Βάσο φρούραρχος. Στα χρόνια εκείνα εξελέγη και πληρεξούσιος Κυδωνίας στη συνέλευση του Ακρωτηρίου. Στην τελευταία αυτή περίοδο της εθνικής του δραστηριότητας είχε συναγωνιστές τους γιους του Ιωάννη και Εμμανουήλ. Πέθανε το 1908.